قلم تزئین

قلم تزئین یا Art Pen نوعی ابزار مخصوص لاته آرت است که می‌توان به کمک آن طراحی‌های زیبایی بر روی نوشیدنی‌های قهوه کشید. در واقع این قلم‌ها جایگزین حرفه‌ای خلال دندان و دیگر ابزار تیزی هستند که در گذشته برای طراحی بر روی کف شیر و قهوه از آن‌ها استفاده می‌شد. اغلب قلم‌های تزئین لاته آرت از جنس آلومینیوم یا فولاد ضد زنگ هستند و دارای دو سر جداگانه، یکی قاشقی و دیگری میخی، می‌باشند. البته بعضی از آن‌ها نیز فاقد سر قاشقی هستند. هم‌چنین قسمت میخی این قلم‌ها می‌تواند اشکال گوناگونی داشته باشد که برای طراحی شکل‌های مختلف به کار برده می‌شوند. اندازه‌ی این قلم‌ها حدود ۱۲ یا ۱۵ سانتی‌متر است. برای شستشو از یک دستمال نم‌دار استفاده کنید و هرگز آن‌ها را داخل ماشین ظرفشویی قرار ندهید.

برای طراحی با قلم تزئین از قسمت قاشقی آن برای ریختن کف شیر بر روی فنجان قهوه استفاده می‌کنند، سپس با قسمت میخی آن، با کنار زدن کف شیر و بیرون آوردن قهوه‌ی زیرین  طرح‌های ظریفی بر روی فنجان می‌کشند.

دماسنج مخصوص مایعات و شیر

 برای اندازه‌گیری دمای شیر اغلب از دماسنج‌های فنری صفحه‌گردی استفاده می‌شود Spring Thermometers که مخصوص اندازه‌گیری دمای مایعات طراحی شده‌اند و دسته‌ای با طول ۱۲ تا ۱۸ سانتی‌متر و از جنس فولاد ضد زنگ دارند. این دسته داخل شیرجوش یا ظرف مورد نظر (که می‌تواند ۳۰۰ میلی‌لیتر تا ۱ لیتر گنجایش داشته باشد) فرو می‌رود و باعث می‌شود دمای مایعات از جمله شیر به سهولت اندازه‌گیری شود. در بدنه‌ی برخی از این دماسنج‌ها نیز گیره‌ای تعبیه شده است که می‌توان دماسنج را به کمک آن به شیرجوش و یا هر ظرف مورد نظر دیگری متصل کرد تا لازم نباشد دماسنج را با دست نگه داشت. این دماسنج‌ها به دقت دماسنج‌های دیجیتال یا جیوه‌ای نیستند، اما برای اندازه‌گیری مایعات به خوبی جوابگو هستند. 

در بیشتر دماسنج‌ها دما هم به فارنهایت و هم به سلسیوس درجه‌گذاری شده است، با این حال برخی از دماسنج‌ها دما را تنها بر حسب فارنهایت اندازه‌گیری می‌کنند که در این صورت می‌توانید در صورت لزوم خودتان آن را به سلسیوس تبدیل کنید. برای این کار می‌توانید از جدول زیر استفاده کنید و یا از جعبه ابزارهای تبدیل فارنهایت به دما که در برخی سایت‌ها وجود دارند استفاده کنید.

فرمول تبدیل فارنهایت به سلسیوس	C° = (F - 32) * 5⁄ 9
فرمول تبدیل سلسیوس به فارنهایت	F° = C° * 9⁄5 + 32

 دقت کنید که دماسنج چند ثانیه در تشخیص دما تأخیر دارد، در نتیجه در صورت استفاده از دماسنج برای بخار دادن شیر و یا تهیه‌ی نوشیدنی‌های بر پایه‌ی اسپرسو، دقت کنید که درجه حرارت شیر یا قهوه‌ی مورد نظر شما در لحظه حدود۱ تا ۳ درجه بیشتر از آن چیزی‌ست که دماسنج نشان می‌دهد. برخی دماسنج‌ها گستره‌ی بیشتری از دماها را نشان می‌دهند و دقت‌شان یک درجه است، بدین معنی که درجه‌گذاری‌شان بر مبنای ۱ واحد است، اما برخی دیگر دقت‌شان کمتر و بر مبنای ۱۰ واحد است. 

تنظیمات و نگهداری دماسنج‌های فنری:

دقت کنید که دماسنج‌های فنری را پس از هر بار استفاده باید با آب تمیز کرد. اگر دماسنج از دست شما به زمین بیفتد ممکن است تنظیمات آن به هم بریزد، که در این صورت می‌توانید آن را در لیوان آب سردی مملو از یخ فرو کنید، چند ثانیه صبر کنید، اگر دماسنج دمایی به جز صفر درجه‌ی سلسیوس و یا ۳۲ درجه‌ی فارنهایت را نشان داد بدین معناست که تنظیمات آن به هم ریخته است. در این صورت می‌توانید همان‌طور که دماسنج داخل لیوان آب یخ است با یک آچار یا پیچ‌گوشتی ریزِ ساعتی، چرخ‌دنده‌ی پشت صفحه را شُل کنید، سپس آن‌قدر عقربه‌ی صفحه را از داخل بگردانید تا عدد صفر درجه‌ی سلسیوس یا ۳۲ درجه‌ی فارنهایت دقیقاً زیر عقربه بیفتد. سپس دوباره چرخ‌دنده را سفت کنید.

هم‌چنین می‌توان از دماسنج‌های دیجیتال Digital Thermometers برای اندازه‌گیری دمای شیر استفاده کرد. این دماسنج‌ها نیز دسته‌ی فلزی ضد زنگی دارند که می‌توان آن را در شیر فرو کرد و دما را اندازه گرفت و صفحه‌شان نیز اغلب ضد آب Waterproof است.

ابزارهای مخلوط کردن

ابزار زیادی برای مخلوط کردن نوشیدنیهای قهوه ‌بر پایه‌ی اسپرسو وجود دارند که از آن جمله می‌توان به مخلوط‌کن‌ها blenders، هم‌زن‌ها mixers، شیکرها shakers و دستگاه میلک‌شیک‌ساز milkshake machine اشاره کرد. بهترین روش مخلوط کردن نوشیدنی‌های بر پایه‌ی اسپرسو با یخ استفاده از مخلوط‌کن‌های برقی است. 

مخلوط‌کن‌ها ابزار برقی یا دستی تیغه‌ای و مخصوص مخلوط کردن نوشیدنی‌ها هستند که می‌توان به کمک آن‌ها قهوه را با افزودنی‌های مختلف از جمله یخ، شیر، شکر، سس شکلات و سس کارامل مخلوط کرد. این ابزار هم خانگی و هم مخصوص کافی‌شاپ‌ها هستند و در هر دو جا کاربرد دارند. از مخلوط‌کن‌ها بیشتر برای تهیه‌ی نوشیدنی‌های سرد، هم‌چون آیسدکافی Iced Coffee، استفاده می‌شود. برخی مخلوط‌کن‌های تجاری گنجایش بالایی دارند و در نتیجه برای تهیه‌ی نوشیدنی‌های یخی مناسب‌تر هستند زیرا برخی اوقات در مخلوط‌کن‌های با گنجایش پایین‌تر یخ‌ها به تیغه‌های انتهای ظرف می‌چسبند و خوب خرد نمی‌شوند و به خورد نوشیدنی نمی‌روند. این مشکل در مخلوط‌کن‌های تجاری با گنجایش بالا رخ نمی‌دهد. گنجایش مخلوط‌کن‌های خانگی اغلب ۲ لیتر است.

مخلوط‌کن‌های دستی نیز تیغه‌ای هستند و تفاوت‌شان با مخلوط‌کن‌های برقی در این است که پایه‌دار نیستند و می‌توان آن‌ها را از محفظه‌شان جدا کرد و مستقیماً داخل ظرف خوراکی یا نوشیدنی استفاده کرد. البته مخلوط‌کن‌های دستی، خود، دارای محفظه‌هایی در ابعاد گوناگون هستند که برخی به صورت لیوانی هستند و برای تهیه‌ی اسموتی‌ها و نوشیدنی‌های قهوه نیز می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. تنها کافی‌ست مدت زمان زیادی مواد مورد نظرمان را با گرداندن مخلوط‌کن دستی مخلوط کنیم.

اغلب مخلوط‌کن‌ها چند نوع تیغه‌ی گوناگون دارند که برای مخلوط کردن مواد مختلف از جمله مغزها، میوه‌ها و مایعات از تیغه‌های مخصوص به خود آن‌ها استفاده می‌شود. از مخلوط‌کن‌ها برای هم زدن مواد نرم‌تر استفاده می‌شود و تفاوت آن‌ها با هم‌زن‌های برقی در این است که برای شروع به کار احتیاج به مقداری مایع دارند تا حرکت تیغه‌شان نرم و روان شود. 

مخلوط کن دستی	مخلوط کن

هم‌زن‌ها ابزار برقی پایه‌دار یا دستی‌ای هستند که برای ترکیب نوشیدنی‌ها با افزودنی‌های مختلف و حتی با یخ به کار می‌روند و البته بیشتر مناسب مصارف خانگی هستند زیرا به کمک آن‌ها می‌توان نوشیدنی‌ها را در حجم کمتر درست کرد. هم‌زن‌های برقی به دو نوع پایه‌دار و دستی تقسیم می‌شوند. هم‌زن‌های برقی پایه‌دار و دستی هر دو دارای سری‌های فلزی بیضی‌شکل مخصوصی هستند که انواع مواد مایع یا جامدِ نرم را با یکدیگر مخلوط می‌کند و تنها تفاوت آن‌ها در این است که هم‌زن‌های برقی دستی با کمک نیروی بازو حرکت می‌کنند در حالی که هم‌زن‌های برقی پایه‌دار بدون هیچ گونه نیروی بدنی کار می‌کنند. هم‌زن دستی ساده‌تری به نام whisk نیز وجود دارد که در واقع از همان سَری بیضی‌شکل هم‌زن‌های برقی تشکیل شده است منتها با این تفاوت که به بدنه‌ای متصل نیست و بدون برق و تنها با زور بازو کار می‌کند. هم‌زن‌های دستی نسخه‌ی پیشرفته‌تر و بهینه‌تر چنگال هستند. از هم‌زن‌ها برای هم زدن مواد جامد و هم‌چنین برای هم زدن مواد مایع استفاده می‌شود. هم‌زن‌های برقی ابزار چندان مناسبی برای مخلوط کردن نوشیدنی‌های بر پایه‌ی اسپرسو با یخ نیستند، البته برخی از آن‌ها سَری‌های مخصوصی دارند که بر روی یخ بهتر جواب می‌دهند. 

wisk	همزن برقی	همزن دستی

شیکرها در واقع ظروف استوانه‌ای مخصوصی هستند که درپوش‌شان محکم چفت می‌شود و فرد باید خود آن‌ها را به شدت تکان بدهد تا مواد درون‌شان مخلوط شود. شیکرها به طور خاص برای ترکیب قهوه با یخ مناسب هستند و سریعاً نوشیدنی را با یخ تماس می‌دهند و آن را خنک می‌کنند. دقت کنید که شیکرها برعکس مخلوط‌کن‌ها یخ ر‌ا خرد نمیکنند. شیکرها اغلب فلزی، شیشه‌ای و یا پلاستیکی هستند و دهانه‌ای دارند که نوشیدنی به راحتی از آن به داخل لیوان ریخته می‌شود. از شیکرها برای تهیه‌ی انواع آبمیوه‌های الکلی و غیرالکلی استفاده می‌شود، اما برخی از شیکرها نیز مخصوص قهوه طراحی شده‌اند. برخی انواع شیکرها مدرج هستند و به طور هم‌زمان به عنوان ابزار اندازه‌گیری نیز به کار می‌روند. مزیت شیکرها به دیگر ابزار مخلوط کردن قهوه این است که اغلب‌شان عایق حرارتی و برودتی هستند و قهوه را تا مدتی در خود گرم یا خنک نگاه می‌دارند و از این لحاظ مانند فلاسک‌های قهوه عمل می‌کنند. شیکرها نیز اغلب هم در کافی‌شاپ‌ها و هم در میهمانی‌ها سر میز پذیرایی کاربرد دارند زیرا به علت گنجایش پایین ظرف، می‌توان با آن‌ها برای هر فرد به طور اختصاصی نوشیدنی قهوه‌ی مورد علاقه‌ی او را تهیه کرد.

میلک‌شیک‌ساز در واقع دستگاه‌هایی هستند که بیشتر در کافی‌شاپ‌ها و رستوران‌های بزرگ کاربرد دارند و کمتر در خانه‌ها یافت می‌شوند. این دستگاه‌ها که موتور بسیار قوی‌ای دارند برای تهیه‌ی میلک‌شیک از هم‌زن‌های فولادی مخصوصی استفاده می‌کنند که به میلک‌شیک بافت لطیف و یکنواخت آن را می‌دهد. این دستگاه‌ها از یک یا چند مخزن فولادی جداگانه تشکیل شده‌اند که هر کدام از آن‌ها مخصوص یک طعم میلک‌شیک است. میوه، شیر، بستنی، یخ و هر گونه افزودنی مورد نیاز دیگری را به مخزن‌ها اضافه می‌کنیم. هر کدام از مخزن‌ها شیر جداگانه‌ای دارند که لیوان را زیر آن قرار می‌دهیم و میلک‌شیک از آن بیرون می‌آید. این مخزن‌ها قابلیت خنک نگاه داشتن نوشیدنی را نیز دارند. گنجایش کوچک‌ترین مخزن اغلب حدود ۵ لیتر است که در دستگاه‌های بزرگ‌تر به ۱۲ لیتر و بیشتر نیز می‌رسد. برخی از دستگاه‌های میلک‌شیک‌ساز کوچک‌تر بر روی کابینت قرار می‌گیرند و برخی دیگر از آن‌ها بزرگ‌تر هستند و بر روی زمین گذاشته می‌شوند.

فنجان شیشه‌ای مدرج

فنجان شیشه‌ای مدرج یکی از ابزاری‌ست که برای اندازه‌گیری حجم مایعات و برخی جامداتِ پودری هم‌چون آرد، شکر و قهوه استفاده می‌شود. فنجان‌های مدرج متداول حدود ۲۵۰ میلی‌لیتر گنجایش دارند (البته برخی از آن‌ها نیز بزرگ‌تر هستند و ۱ لیتر گنجایش دارند) و درجه‌بندی‌های گوناگونی بر روی خود دارند که با علاماتی مشخص شده‌اند. معمولاً مایعات را بر حسب حجم و جامدات را بر حسب جرم (که برخی به اشتباه آن را با وزن یکسان می‌پندارند) اندازه‌گیری می‌کنند. با استفاده از از فنجان‌های مدرج می‌توان مایعات را بر حسب میلی‌لیتر، اونس و پیمانه یا Cup و جامدات را نیز بر حسب گرم و پیمانه یا Cup اندازه‌گیری کرد. در ضمن برخی از فنجان‌های مدرج از جنس پلاستیک شفاف و برخی دیگر از جنس پیرکس نشکن هستند.

اندازه‌گیری مایعات: برای اندازه‌گیری مایعات در بسیاری از فنجان‌های مدرج از واحد اونس Oz استفاده می‌کنند که هر اونس حدوداً برابر با ۳۰ میلی‌لیتر است. هر پیمانه با گنجایش ۸ اونس معادل ۲۵۰ میلی‌لیتر گنجایش دارد.

اندازه‌گیری جامدات: برای اندازه‌گیری جامدات در فنجان مدرج نیز می‌توان به درجه‌بندی ترسیم‌شده بر روی فنجان که بر حسب میلی‌لیتر است اکتفا کرد و هر یک میلی‌لیتر را معادل یک گرم در نظر گرفت که البته این کار احتمال خطای اندکی نیز با خود دارد. بنابراین بهتر است همان‌طور که در بیشتر دستورهای تهیه‌ی نوشیدنی‌ها و خوراکی‌ها عرف است، مقدار جامدات را بر حسب پیمانه مشخص کرد، مثلاً نصف پیمانه یا Cup شکر (به جای ۱۲۵ گرم شکر).

هنگام تهیه‌ی نوشیدنی‌های قهوه بر پایه‌ی اسپرسو، برای اندازه‌گیری مقادیر مختلف، از جمله مقدار قهوه‌ی مورد نیاز، از فنجان شیشه‌ای مدرج استفاده می‌کنند. اغلب قهوه‌شناسان معتقدند باید به ازای هر ۱۸۰ میلی‌لیتر آب از ۷ گرم پودر قهوه، معادل ۲ قاشق غذاخوری صاف (یعنی نه سرخالی و نه سرپُر)، یا یک پیمانه‌ی قاشقی مخصوص قهوه که در واقع همان اسکوپ Coffee Scoop است، استفاده کرد. هم‌چنین می‌توان برای اندازه‌گیری مقدار دانه‌های قهوه‌ی مصرفی نیز از فنجان شیشه‌ای مدرج استفاده کرد که در آن صورت به ازای هر ۱۸۰ میلی‌لیتر آب از ۸ یا ۹ گرم دانه‌ی قهوه استفاده می‌کنیم.

گونه‌ی دیگری از فنجان‌های مدرج وجود دارند که در واقع شبیه به فنجان نیستند بلکه شبیه به شیرجوش یا قابلمه‌ی کوچکی هستند که گنجایش ۱/۴، نصف، ۳/۴ و یک پیمانه را دارند و از جنس فولاد ضد زنگ هستند و می‌توان آن‌ها را بر روی گاز نیز قرار داد.

شات مخصوص اندازه‌گیری اسپرسو Espresso Measuring Shot برخی فنجان‌ها یا شات‌های اندازه‌گیری هستند که مشخصاً برای اندازه‌گیری مقدار قهوه‌ی دم‌شده به کار می‌روند. از این شات‌ها اغلب هنگام گرفتن قهوه از دستگاه اسپرسو استفاده می‌شود چراکه دقت بالایی دارند و گنجایش آن‌ها نیز متناسب با شات تکی (۷ میلی‌لیتری) یا جفتی (۱۴ میلی‌لیتری) قهوه اسپرسو است. درجه‌بندی روی آن‌ها به صورت «یک شات» یا «دو شات» است و یا بر حسب میلی‌لیتر و اونس است، در ضمن برخی از آن‌ها نیز نوارهای افقی‌ای بر روی خود دارند که کوتاهی (ristretto) و بلندی (lungo) و یا معمولی (espresso) بودن قهوه‌ی گرفته‌شده را نیز مشخص می‌کنند.

پیمانه‌ی قاشقی اندازه‌گیری قهوه

برای اندازه‌گیری مقدار دانه‌ها یا پودر قهوه‌ی مورد نیاز ابزارهای گوناگونی وجود دارند. یکی از ساده‌ترین و رایج‌ترین آن‌ها پیمانه‌ی قاشقی اندازه‌گیری قهوه است که در واقع شبیه به یک قاشق گود با گنجایش مشخص است و می‌تواند فلزی یا پلاستیکی باشد. پیمانه‌های قاشقی اندازه‌گیری قهوه‌ی single یا تکی گنجایش ۷ گرم قهوه و پیمانه‌های قاشقی double یا جفتی گنجایش ۱۴ گرم قهوه را دارند. برخی پیمانه‌های قاشقی نیز دوسر هستند، یعنی یک سر تکی ۷ گرمی و یک سر جفتی ۱۴ گرمی دارند. اغلب قاشق‌های غذاخوری گنجایش حدود ۵ گرم پودر قهوه را دارند، در نتیجه اندازه‌گیری مقدار پودر قهوه‌ی مورد نیاز با قاشق غذاخوری چندان دقیق نیست.

ابزار دیگری نیز برای اندازه‌گیری مقدار پودر قهوه وجود دارند. مثلاً برخی آسیاب‌های دندانه‌ای قهوه، که اصطلاحاً به آ‌ن‌ها Doser Grinder می‌گوییم، دارای محفظه‌ای هستند که پودر قهوه‌ی آسیاب‌شده به داخل آن می‌ریزد. این محفظه‌ها گنجایش مشخصی دارند که برای هر دستگاه فرق می‌کند و می‌توان از آن‌ها به عنوان پیمانه‌ی اندازه‌گیری پودر قهوه‌ی موردنیاز استفاده کرد.

اندازه‌گیری پودر قهوه دردسرهای خاصی دارد. مثلاً مقدار پودر قهوه‌ای که در یک پیمانه‌ی قاشقی تکی یا جفتی جا می‌گیرد بنا بر درجه‌ی درشتی دانه‌ها فرق می‌کند. هر چه دانه‌ها ریزتر آسیاب شده باشند، مقدار بیشتری از آن‌ها در پیمانه‌ی قاشقی جا می‌گیرد و پیمانه‌ای که قرار است ۷ گرم پودر قهوه در خود جای دهد ممکن است تا ۱۰ گرم پودر قهوه‌ی دانه‌ریز را نیز در خود جای دهد که این موضوع باعث بر هم خوردن تمام حساب و کتاب‌ها می‌شود! در نتیجه بهترین روش برای اندازه‌گیری دقیق مقدار پودر قهوه‌ی مورد نیاز استفاده از ترازوی مخصوص است. اما پس از چند بار وزن کردن دقیق مقدار پودر قهوه‌ی مصرفی‌تان و تطبیق آن با پیمانه‌تان، دیگر می‌توانید هنگام استفاده از همان نوع قهوه با همان درجه درشتی با خیال راحت از همان پیمانه استفاده کنید. اما باز اگر نوع قهوه و درجه‌ی درشتی آن را تغییر دهید، آن‌گاه بهتر است دوباره مقدار آن را با ترازو اندازه‌گیری کنید و با پیمانه‌تان تطبیق دهید. البته اندازه‌گیری دانه‌های قهوه قبل از آسیاب شدن دقیق‌تر و آسان‌تر است. هر پیمانه‌ی قاشقی اندازه‌گیری قهوه‌ی تکی گنجایش ۸ تا ۹ گرم دانه‌ی قهوه با درجه برشتگی بالا و حدود ۱۰ تا ۱۱ گرم دانه‌ی قهوه با درجه برشتگی پایین را دارد. 

پیمانه‌ اندازه‌گیری آسیاب‌های دندانه‌ای Doser  doserless Grinders ابزار دیگری برای اندازه‌گیری مقدار پودر قهوه وجود دارد که متصل به برخی آسیاب‌های دندانه‌ای قهوه است، که به این آسیاب‌ها Doser Grinder می‌گویند. این آسیاب‌ها در واقع دارای پیمانه‌ی مدرجی هستند که پودر قهوه‌ی آسیاب‌شده به داخل آن می‌ریزد. این پیمانه‌ها گنجایش مشخصی دارند که برای هر دستگاه فرق می‌کند و می‌توان از آن‌ها به عنوان پیمانه‌ی اندازه‌گیری پودر قهوه‌ی موردنیاز استفاده کرد. طبق بعضی نظریه‌های تخصصی قهوه، هدف از قرار دادن این پیمانه‌های اندازه‌گیری یا doserها در دستگاه آسیاب این است که پودر قهوه مدت بیشتری در معرض هوا قرار داشته باشد و گاز دی‌اکسید کربن آن بیشتر خارج شود. البته بسیاری از افراد طرفدار آسیاب فاقد پیمانه‌ی اندازه‌گیری یا آسیاب doserless هستند چراکه تمیز کردن پیمانه یا doser دستگاه سخت است و گاهی پودر قهوه‌ای که از دفعات قبل در داخل آن باقی مانده و کهنه شده باعث خراب شدن پودر قهوه‌ی تازه‌آسیاب‌شده می‌شود. البته می‌توان با کمی دقت بیشتر از این معضل جلوگیری کرد. در هر صورت پیمانه‌های اندازه‌گیری یا doser ابزار مناسبی برای اندازه‌گیری مقدار قهوه‌ی مورد نیاز هستند.

آسیاب‌های دندانه‌ای فاقد پیمانه‌ی اندازه‌گیری را Doserless Grinder می‌گویند که دانه‌های قهوه را مستقیماً داخل فیلتردستی دستگاه اسپرسو آسیاب می‌کند. این کار باعث می‌شود پودر قهوه‌ی کمتری به هدر رود و نیز تمیزکاری آسیاب راحت‌تر باشد. البته این آسیاب‌ها مقداری پودر قهوه به اطراف خود می‌ریزند و تمیز کردن کابینت آشپزخانه را سخت‌تر می‌کنند. اندازه‌گیری مقدار پودر قهوه‌ی مورد نیاز با استفاده از هر دوی این آسیاب‌های برقی کار آسانی‌ست زیرا می‌توان دستگاه را بر روی تنظیمی قرار داد که مقدار قهوه‌ی مورد نظر را بر حسب جرم (وزن) و یا بر حسب سینگل بودن یا دوبل بودن شات مورد نظر و یا صرفاً بر حسب زمان به ما تحویل بدهد. اگر دستگاه تنها دارای تنظیمات بر حسب زمان باشد و فاقد پیمانه‌ی اندازه‌گیری نیز باشد (یعنی doserless باشد)، آن‌گاه لازم است از یک فنجان شیشه‌ای مدرج Measuring Cup یا شات مخصوص اندازه‌گیری اسپرسو Espresso Measuring Shot استفاده کنیم تا دست‌مان بیاید که برای به دست آوردن میزان مشخصی قهوه چه مقدار زمان لازم است.

شیرجوش

شیرجوش‌ها ابزار فلزی استوانه‌ای‌شکلی هستند که می‌توان با قرار دادن آن‌ها بر روی اجاق گاز، اجاق برقی و یا بر زیر دستگاه اسپرسو، مقداری شیر را در آن‌ها داغ کرد، بخار داد و یا با آن کف تولید کرد. شیرجوش‌ها اغلب گنجایشی برابر با ۳۰۰ میلی‌لیتر، ۶۰۰ میلی‌لیتر و ۱ لیتر دارند. شیرجوش‌ها اغلب از جنس فولاد ضد زنگ Stainless Steel و یا آلومینیوم، و برخی انواع کم‌کاربردتر آن نیز از جنس شیشه هستند. اغلب شیرجوش‌ها مجهز به یک دسته هستند که یا به صورت دسته‌ی لیوان و یا به صورت دسته‌ی دراز ماهیتابه‌ای می‌باشد. دهانه‌ی شیرجوش‌ها مانند دهانه‌ی پارچ‌های مخصوص مایعات اندکی برجسته است و به راحت سرازیر شدن شیر از داخل شیرجوش کمک می‌کند.  

سر بسیاری از شیرجوش‌ها، یعنی همان ناحیه‌ای که شیر از آن بیرون ریخته می‌شود، بلند و باریک و تیز است تا بتوان به راحتی از شیرجوش موردنظر برای لاته آرت یا طراحی بر روی قهوه با کف شیر استفاده کرد. اگر سر شیرجوشی پهن باشد و تیزی نداشته باشد چندان برای لاته آرت مناسب نخواهد بود زیرا شیر با پهنای بیشتری از آن سرازیر خواهد شد. در نتیجه هنگام خریدن شیرجوش باید به سر آن دقت کرد. از دیگر فواید سر تیز شیرجوش این است که می‌توان نازل بخار دستگاه اسپرسو را به طور مورّب بر سطح داخلی سر شیرجوش که فرورفته است قرار داد و سپس شیرجوش را به چپ و راست گرداند تا تمامی سطح شیر بخار داده شود. در واقع فرورفتگی موجود در قسمت سر شیرجوش بهترین نقطه برای قرار دادن نازل بخار است . هم‌چنین دقت کنید که مقدار شیری که درون شیرجوش می‌ریزید باید حدود ۱ سانتی‌متر پایین‌تر از پایین‌ترین نقطه‌ی سر شیرجوش باشد .

دهانه‌ی شیرجوش‌ها نیز اغلب از کفه‌ی آن‌ها باریک‌تر است. در واقع شیرجوش‌های مناسب باید مخروطی شکل باشند. برای مصارف خانگی بهتر است از شیرجوش‌هایی با گنجایش ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌لیتر استفاده کرد زیرا استفاده از شیرجوش کوچک‌تر به ما این توانایی را می‌دهد که کیفیت شیر در حال بخار دادن را بهتر کنترل کنیم. در ضمن اگر گنجایش شیرجوش متناسب با مقدار شیری نباشد که در آن می‌ریزیم، حاصل کار کیفیت لازم را نخواهد داشت. پس همیشه به تناسب میان گنجایش شیرجوش و مقدار شیر دقت کنید.

برای بخار دادن شیر با استفاده از دستگاه اسپرسو، مقدار شیر موردنیازتان را داخل شیرجوشی با گنجایش مناسب بریزید. سپس (در صورتی که راست‌دست هستید) شیرجوش را با دست چپ خود نگه دارید و با دست راست خود نازل بخار دستگاه اسپرسو را در شیر فرو کنید به طوری که تمام حفره‌های موجود بر روی نازل بخار در داخل شیر فرو رفته باشد و از سطح آن بیرون نمانده باشد. پس از گذشت چند ثانیه و راه افتادن نازل بخار، دست راست خود را از روی نازل رها کنید و به دیواره‌ی خارجی شیرجوش بچسبانید تا گرمی آن را حس کنید. سپس نازل بخار را کمی بالاتر ببرید تا مولکول‌های هوا وارد شیر شوند (دقت کنید که اگر در وارد کردن مولکول‌های هوا به داخل شیر اغراق کنید، آن‌گاه کف شیری که تولید می‌کنید حباب‌های درشتی خواهد داشت و در واقع بافت مناسب و زیبایی نخواهد داشت). بسته به این که می‌خواهید با شیرتان کف ریز درست کنید یا کف درشت، و یا این که صرفاً می‌خواهید آن را داغ کنید، باید عملیات مختلفی را انجام دهید که در بخش گرم کردن شیر توضیح داده شده است. برای بخار دادن یا داغ کردن شیر داخل شیرجوش بر روی اجاق گاز نیز تکنیک‌‌های مخصوصی وجود دارند که در همان بخش توضیح داده شده‌اند.

البته در برخی کافه‌ها و رستوران‌ها شیر سرد را نیز داخل شیرجوش فلزی کوچکی می‌ریزند و بر سر میز می‌آورند، در نتیجه نباید توقع داشت شیر داخل شیرجوش همیشه داغ باشد.

کوبه‌ی قهوه

برای دم کردن یک فنجان قهوه‌ی اسپرسوی خوب لازم است پس از اندازه‌گیری میزان موردنیاز پودر قهوه، دانه‌های قهوه را با درجه‌ی درشتی مورد نظر آسیاب کنیم و مستقیماً داخل سبد درون فیلتردستی بریزیم. اکنون نوبت یکی از مهم‌ترین مراحل تهیه‌ی اسپرسو است. باید با دقت پودر قهوه‌ی داخل فیلتردستی را به وسیله‌ی یک کوبه‌ی قهوه Tamper بکوبیم تا قرص فشرده‌ای داخل سبد تشکیل شود و هنگام عبور کردن آب با فشار از داخل فیلتردستی، تمام عصاره‌ی قهوه به خورد آب برود و کرمای خوبی از آن استخراج شود. 

علت‌های کوبیدن پودر قهوه‌ی اسپرسو  

یکی از علت‌های این موضوع این است که پودر قهوه باید به قرص فشرده‌ای تبدیل شود که سطح آن با لبه‌ی سبد مقداری فاصله داشته باشد زیرا با قرار دادن سبد حاوی پودر قهوه بر زیر سر اصلی دستگاه اسپرسو، آب از شیر اصلی دستگاه عبور می‌کند و با فشار به داخل سبد حاوی پودر قهوه پاشیده می‌شود. پودر قهوه پس از تماس با آب حجم بیشتری پیدا می‌کند، در نتیجه اگر این فاصله‌ی خالی وجود نداشته باشد، آب پس از مخلوط شدن با پودر قهوه به بیرون سبد سرازیر می‌شود و همه جا را کثیف می‌کند.

از دیگر علت‌های این موضوع این است که آب همیشه آسان‌ترین و هموارترین مسیر را برای عبور خود انتخاب می‌کند، در نتیجه اگر پودر قهوه‌ی داخل سبد را نکوبیم و به قرص فشرده‌ای تبدیل نکنیم، فضاهای خالی درون حجم پودر قهوه‌مان بیشترین مقدار آب را به خود جذب خواهند کرد، در نتیجه تمامی پودر قهوه با آب مخلوط نمی‌شود و عصاره‌ی آن به طور کامل استخراج نمی‌شود. اما اگر پودر قهوه‌مان به قرص فشرده‌ای تبدیل شده باشد آب ناگزیر خواهد بود با سختی از درون پودر قهوه عبور کند و در نتیجه قهوه‌ی دم‌شده کیفیت مطلوبی خواهد داشت.

روش صحیح استفاده از کوبه

بهترین کوبه‌ی قهوه کوبه‌ایست که دست شما با استفاده‌ی مداوم آن آسیب نبیند. دست بسیاری از باریستاهای پُرکار بر اثر کشیده شدن بازو، آرنج و یا مچ‌شان هنگام کوبیدن قهوه در می‌رود. برای جلوگیری از این آسیب شایع هنگام کوبیدن قهوه دقت کنید که مچ دست‌تان صاف باشد و آرنج و بازویتان با یکدیگر زاویه‌ی ۹۰ درجه تشکیل دهند. وقتی قهوه را می‌کوبید فشار باید از ماهیچه‌ی سه سر و یا شانه‌های شما بر پودر قهوه وارد شود و این فشار نباید بر مچ دست‌تان وارد شود. پیش از کوبیدن قهوه حتماً دقت کنید که پودر قهوه ابتدا تراز شده باشد و سطح آن صاف و یک‌دست باشد، سپس فشار را وارد کنید.

روش صحیح در دست گرفتن کوبه قهوه

فشار مناسب برای کوبیدن قهوه

بهترین مقدار فشار برای کوبیدن اولیه‌ی قهوه معادل ۲ کیلو است. برای این که متوجه شوید فشار ۲ کیلویی چقدر است می‌توانید دست‌تان را روی یک ترازوی معمولی قرار دهید و به قدری به ترازو فشار وارد آورید که عدد ۲ کیلوگرم نشان داده شود. سپس همان مقدار فشار را بر پودر قهوه نیز وارد آورید. در اصل مقدار فشاری که بر پودر قهوه وارد می‌آورید آن اندازه مهم نیست که حفظ یک‌نواختی فشار وارده و ثابت بودن آن مهم است. در واقع چندان اهمیتی ندارد که فشاری که وارد می‌آورید برابر با۲ کیلو است یا ۳ کیلو، اما لازم است برای حفظ یک‌نواختی کیفیت فنجان‌های اسپرسوی بعدی‌تان، پودر قهوه‌تان را همواره با همان فشار بکوبید. البته در مرحله‌ی آخر کوبیدن قهوه، فشاری که وارد می‌آورید باید حدوداً معادل ۱۳ کیلوگرم باشد. 

خریداری کوبه‌ی قهوه‌ی مناسب

کوبه‌های قهوه شکل‌ها، رنگ‌ها، اندازه‌ها و وزن‌های متفاوتی دارند. بهتر است جنس آن‌ها پلاستیکی نباشد و در عوض آلومینیومی یا فلزی باشد. برای تهیه‌ی کوبه‌ی قهوه‌ی مناسب بهتر است قبل از خریدن آن امتحان کنید ببینید که آیا انحنای آن به دست شما می‌خورد یا نه و هم‌چنین با آن اندکی بر روی میز فشار وارد آورید تا ببینید در دست‌تان راحت هست یا نه. محیط قسمت دایره‌ای شکل کوبه‌های قهوه اغلب بین ۵۶ تا ۵۹ میلی‌متر است، پس هنگام خریدن کوبه‌ی قهوه به محیط سبد فیلتردستی دستگاه اسپرسویتان نیز دقت کنید که کوچک‌تر از محیط کوبه نباشد. خریدن کوبه‌ی قهوه اندکی شبیه به خریدن راکت تنیس است و باید در دستان‌تان راحت باشد. 

مراحل کوبیدن قهوه 

مرحله‌ی اول. پس از ریختن مقدار لازم پودر قهوه‌ی آسیاب‌شده به درون سبد فیلتردستی، با یک دست خود فیلتردستی را نگه دارید و با دست دیگر پودر قهوه را تراز و هم‌سطح کنید. بدین منظور با انگشت خود به آرامی پودر قهوه را به یک طرف سبد هدایت کنید، سپس دوباره آن را به طرف دیگر هدایت کنید. دقت کنید که در این مرحله با انگشت خود فشاری بر پودر قهوه وارد نیاورید.
مرحله‌ی دوم. اکنون نوبت کوبیدن اولیه است. کوبه‌ی قهوه را طوری در دست خود بگیرید که دسته‌ی آن کاملاً درون کف دست‌تان قرار داشته باشد و انگشت شست‌تان بر روی قسمت دایره‌ای شکل کوبه قرار گرفته باشد. مچ دست‌تان باید صاف باشد و کوبه‌ی قهوه در امتداد بازویتان قرار داشته باشد تا فشاری که بر پودر قهوه وارد می‌آورید به دست‌تان آسیب نزند. با استفاده از کوبه‌ی قهوه به اندازه‌ی ۲ کیلوگرم بر پودر قهوه فشار وارد آورید. احتمالاً مقداری از دانه‌های قهوه به دیواره‌ی سبد می‌چسبد، بنابراین پس از برداشتن کوبه‌ی قهوه از روی سبد، با دسته‌ی فیلتردستی به آرامی بر روی میز ضربه بزنید تا دانه‌ها به پایین هدایت شوند.
مرحله‌ی سوم. اکنون نوبت کوبیدن نهایی است. حال که پودر قهوه به صورت قرصی درآمده است نوبت آن است تا یک بار دیگر با کوبه قرص قهوه را بفشریم تا پایدارتر شود.
در این مرحله باید فشاری معادل با ۱۳ کیلو به پودر قهوه وارد آورید. می‌توانید برای اندازه‌گیری دقیق فشار ابتدا روی یک ترازو تمرین کنید و سپس همان مقدار فشار را بر پودر قهوه نیز وارد آورید. پس از آن کوبه را همان‌طور که بر روی پودر قهوه قرار دارد ۲ بار دور بگردانید تا سطح قرص به‌دست‌آمده صاف و صیقلی شود. سطح قرص متشکل از پودر قهوه باید کاملاً صاف باشد وگرنه عصاره‌ی قهوه به خوبی از آن استخراج نخواهد شد.

با چند بار تمرین، کل این مراحل حدود ۳۰ ثانیه بیشتر طول نخواهند کشید. هم‌چنین باید دقت کنیم که فشاری که بر سبد فیلتر وارد می‌آوریم حالت ضربه به خود نگیرد، زیرا در آن صورت پودر قهوه به طور یک‌نواخت فشرده نمی‌شود. اگر قهوه خوب فشرده نشود، آن‌گاه کرمای به‌دست‌آمده سفیدرنگ خواهد بود. 

‌انواع کوبه‌ی قهوه

سر دایره‌‌ای‌شکل کوبه‌ها انواع مختلفی دارد. یک نوع آن محدب است که خود به دو نوع کوبه‌ی محدب امریکایی American Curve و کوبه‌ی محدب اروپایی Euro Curve تقسیم می‌شود. نوع دیگر آن تخت Flat است. نوع دیگری نیز وجود دارد که شیاردار Ripple است.

د‌سته‌ی کوبه‌ها نیز می‌تواند از جنس چوب و یا فلز باشد. برخی دسته‌ها بلندتر و برخی کوتاه‌تر هستند، هم‌چنین برخی از آن‌ها گردتر هستند.  

انواع دسته برای  کوپه

 

انواع پایه برای کوبه

کوبه‌ی قهوه‌ی اتوماتیک زمانی که پودر قهوه را با استفاده از کوبه‌ی قهوه‌ی دستی می‌کوبیم، حدوداً یک چهارم زیرینِ قرص فشرده‌ی حاصل چندان که باید فشرده نیست و حاوی فضاهای خالی بیشتری است. علت این امر این است که هر چقدر هم به پودر قهوه فشار وارد آوریم، باز این فشار با قدرت کمتری به نقاط پایینی سبد فیلتر منتقل می‌شود. این مشکل در کوبه‌های قهوه‌ی اتوماتیک که در واقع ‌کوبه‌هایی هستند که به آسیاب‌های قهوه متصل شده‌اند برطرف شده است. در همان حینی که دستگاه در حال آسیاب کردن قهوه و ریختن مستقیم آن به داخل سبد فیلتر است، کوبه‌ی اتوماتیک هر مقدار پودر قهوه را که در یک بار گردش آسیاب در سبد فیلتر جمع شده است (که اغلب برابر با ۱ میلی‌متر است) می‌کوبد. کوبیدن تدریجی پودر قهوه‌ی تازه‌آسیاب‌شده باعث می‌شود لایه‌های زیرین قرص تشکیل‌شده نیز به اندازه‌ی لایه‌های رویی فشرده شوند. در نتیجه حاصل کار با کوبه‌ی قهوه‌ی اتوماتیک بهتر است، اما هنوز استفاده از کوبه‌ی قهوه‌ی دستی رایج‌تر است. یکی از معروف‌ترین آسیاب‌های مجهز به کوبه‌ی قهوه‌ی اتوماتیک La Marzocco Swift Grinder است.

قهوه‌جوش نئوپولیتن (neapolitan pot)

قوری قهوه‌جوش نئوپولیتن (neapolitan pot) یا ناپولیتانا (Napoletana pot) یا در واقع قهوه‌جوش ناپلی که بدان قوری قطره‌ای وارونه (Flip Drip Pot) نیز می‌گویند یکی از قدیمی‌ترین دستگاه‌های موجود برای دم کردن قهوه است. امروزه دیگر افراد زیادی در ایتالیا و فرانسه (خاستگاه آن) از این قهوه‌جوش استفاده نمی‌کنند، بلکه بیشتر بدان هم‌چون میراثی از گذشته‌های دور نگاه می‌کنند. این قهوه‌جوش بر پایه‌ی طرحی از اولین قوری قهوه‌جوش دنیا، که در سال ۱۶۹۱ توسط دو بلوی (Du Belloy) ساخته شده بود، اختراع شد. در سده‌ی ۱۷۰۰ روز به روز بر محبوبیت قهوه در ناپل افزوده می‌شد و به مرور این قهوه‌جوش محبوبیت فراوانی بین مردم ایتالیا پیدا کرد. هویت مخترع این قهوه‌جوش مشخص نیست، اما فرانسویان معتقدند که یک حلبی‌ساز فرانسوی این قهوه‌جوش را در سال ۱۸۱۹ به شکل امروزی آن اختراع کرد. در سال ۱۹۷۹، ریکاردو دالیسی (Riccardo Dalisi)، معمار اهل جنوب ایتالیا، تحقیقات گسترده‌ای درباره‌ی این قهوه‌جوش به عمل آورد، سپس در سال ۱۹۸۷ طراحی جدیدی که از این قهوه‌جوش ارائه داد توسط شرکت السی (Alessi) به تولید رسید. دالیسی به همین خاطر جوایز معماری و طراحی فراوانی را از آن خود کرد.    طراحی این قهوه‌جوش در واقع یک قهوه‌ساز فیلتری-قطره‌ای دستی است که گرچه کار کردن با آن سخت‌تر از کار کردن با یک قهوه‌ساز فیلتری-قطره‌ای اتوماتیک است، با این حال می‌توان قهوه‌ی خوبی به کمکش دم کرد. این قهوه‌جوش برای قرار گرفتن بر روی اجاق گاز یا اجاق برقی طراحی شده است و با این که از این لحاظ به موکا پات (Moka Pot) شبیه است، اما بر عکس موکا پات که به کمک فشار بخار قهوه را دم می‌کند، این قهوه‌جوش قهوه را به کمک نیروی گرانشی زمین و با عبور دادن آب از داخل فیلتر حاوی پودر قهوه به صورت قطره‌ای دم می‌کند.

قهوه‌جوش نئوپولیتن از چهار قسمت تشکیل شده است؛ یک قوری که دارای دهانه یا شیر جداگانه‌ای است، یک قوری دیگر که بدون دهانه یا شیر است، یک فیلتر دو قسمتی و یک درپوش. قوری بدون شیر در اصل مخزن آب است، فیلتر دو قسمتی مخصوص نگه داشتن پودر قهوه است و قوری دارای شیر نیز در آخر پر از قهوه‌ی دم‌شده خواهد شد. ساز و کار این دستگاه بسیار ساده است و با وارونه کردن قهوه‌جوش، به طوری که جای قوری بالایی و پایینی برعکس شود، کار می‌کند. طراحی دستگاه طوری‌ست که قوری‌ها از قسمت بازشان به یکدیگر بسته می‌شوند.

 

قهوه‌ساز قطره‌ای کلیور (Clever)  

قهوه‌ساز قطره‌ای کلیور (Clever) یکی از ساده‌ترین و ارزان‌ترین دستگاه‌ها برای دم کردن یک فنجان قهوه‌ی فیلترشده و بدون دُرد است که با بهره بردن از نیروی گرانشی زمین کار می‌کند. این دستگاه ویژگی‌های خوب فرنچ پرس (French Press) و قهوه‌ساز پور اوور (Pour Over) یا همان ملیتا (Melitta) را در یک دستگاه به صورت هم‌زمان جمع کرده است. ساز و کار کلیور طوری‌ست که شما می‌توانید زمان خیس خوردن پودر قهوه در آب را کنترل کنید و پس از گذشت مدت زمان دلخواه آن را از فیلتر عبور دهید و به داخل ماگ قهوه‌خوری‌تان بریزید. از جمله ویژگی‌های خوب فرنچ پرس این است که مدت زمان خیس خوردن پودر قهوه در آب در دست خود شماست، و از جمله ویژگی‌های خوب قهوه‌ساز پور اوور یا ملیتا نیز فیلتر کاغذی آن است که باعث می‌شود قهوه‌ی به‌دست‌آمده عاری از دُرد باشد. در قهوه‌ساز قطره‌ای کلیور این دو ویژگی به طور یک‌جا وجود دارند. طراحی قهوه‌ساز کلیور در واقع ظرفی قیفی‌شکل است که اندکی نیز به کیمکس (Chemex) شباهت دارد. برای دم کردن قهوه با کلیور به یک فیلتر کاغذی جداگانه و نیز به یک پارچ یا ماگ برای ریختن قهوه به داخل آن در مرحله‌ی آخر نیاز داریم. کلیور به گونه‌ای طراحی شده است که با قرار گرفتن بر روی یک سطح صاف مثل کابینت یا میز، دریچه‌ی زیرین آن بسته باقی می‌ماند، اما با قرار گرفتن بر روی سطح غیرصاف مثل سطح پارچ یا ماگ، این دریچه باز می‌شود و قهوه از فیلتر عبور کرده به داخل ظرف مورد نظر می‌ریزد. پس در مراحل اولیه‌ی استفاده از آن باید کلیور را بر روی یک سطح صاف قرار دهیم تا این دریچه بسته بماند. تنها در مرحله‌ی آخر، یعنی پس از آن که قهوه به مدت ۴ دقیقه دم شد، آن را بر روی سطح غیرهموار مثل ماگ قهوه‌خوری قرار می‌دهیم تا دریچه باز شود و قهوه به داخل ماگ ریخته شود.

قهوه‌ساز قطره‌ای هریو (Hario Drip Brewer) 

 

قهوه‌ساز قطره‌ای هریو (Hario Drip Brewer) در واقع متشکل از تجهیزاتی‌ست که کمک می‌کنند دم کردن قهوه‌ای به شیوه‌ی قطره‌ای (مانند شیوه‌ای که در Clever یا ملیتا Melitta از آن استفاده می‌شود) آسان‌تر شود. این تجهیزات که جدیداً به بازار ارائه شده‌اند شامل یک عدد پایه‌ی مخصوص (stand)با سینی سوراخ‌دار (Drip Tray) در سطح زیرین آن و یک ترازو برای اندازه‌گیری مقدار آب و قهوه‌ی مورد نیاز می‌شود که با اضافه کردن یک لیوان یا ماگ قهوه‌خوری و یک ظرف قیفی (Drip Cone) که بتوان در آن فیلتر کاغذی قرار داد و پودر قهوه و آب جوش بدان اضافه کرد تکمیل می‌شود. شرکت هریو تمامی این تجهیزات را تولید می‌کند، اما تجهیزاتی که این شرکت اختصاصاً تولید می‌کند همان پایه و ترازوی مخصوص هستند.  طراحی از مزایای این دستگاه نسبتاً لوکس آن است که بیشتر افرادی که رغبت چندانی به وزن کردن دقیق مقدار پودر قهوه و آب ندارند با قهوه‌ساز قطره‌ای هریو این کار را به راحتی انجام می‌دهند و در نتیجه خواهند توانست قهوه‌ی بهتری دم کنند. طرز کار هریو بدین صورت است که یک لیوان یا ماگ قهوه‌خوری را داخل محفظه‌ی پایه‌دار قرار می‌دهیم و بر روی سوراخی که در بالای محفظه تعبیه شده است هم ظرف قیفی را می‌گذاریم.

 سپس پودر قهوه و آب جوش را با ترازویی که زیر پایه قرار داده‌ایم وزن می‌کنیم و داخل قیف می‌ریزیم و منتظر می‌شویم تا از سوراخ پایین آن به درون ماگ قهوه‌خوری‌مان چکه کنند. این شیوه به پور اوور (Pour Over) مشهور است که از ساده‌ترین روش‌های دم کردن قهوه است.

 فرنچ پرس (French Press)

فرنچ پرس (French Press) که با نام‌های پرس پات (Press Pot)، پلانجر پات (Plunger Pot) و کافه‌تییِر (Cafetière) نیز نامیده می‌شود، یکی از دستگاه‌های بسیار قدیمی و مرسوم برای دم کردن قهوه است. در دهه‌ی 1840 میلادی هنوز فرنچ پرسی بدین صورت وجود نداشت اما ایده‌ی اختراع دستگاهی برای دم کردن قهوه که با استفاده از فشار کار کند به ذهن برخی خطور کرده بود. این دستگاه برای نخستین بار در سال 1929 توسط طراحی ایتالیایی به نام آتیلیو کالیمانی (Attilio Calimani) به ثبت رسید. با دم کردن قهوه توسط فرنچ پرس، بیشترین مقدار طعم از دانه‌‌های قهوه استخراج می‌شود و در نتیجه فنجان قهوه‌ی غلیظ و لذیذی مملو از عطری خوش به دست خواهیم آورد.

طراحی  فرنچ پرس از یک ظرف استوانه‌ای شیشه‌ای، پلاستیکی یا فلزی، یک سرپوش پلاستیکی یا فلزی و نیز یک فیلتر شیب‌دار از جنس نایلون یا سیم ظریف تشکیل شده که دانه‌های قهوه را از آب جدا می‌کند. این دستگاه طراحی شیکی دارد و به آسانی قابل حمل است. از آن‌جا که دستگاه فاقد فیلتر کاغذی‌ست، روغن‌های طبیعی موجود در دانه‌های قهوه از بین نمی‌روند. دستگاه منبع حرارت داخلی منحصر به فردی نیز ندارد.

 کیمکس (Chemex)

کیمکس (Chemex) یکی از ساده‌ترین دستگاه‌های موجود برای دم کردن قهوه است. این دستگاه قدیمی در سال 1941 میلادی توسط شیمیدانی به نام پیتر شلوم‌بُم (Peter Schlumbohm) اختراع شد که می‌خواست روش بهتری برای دم کردن قهوه با استفاده از فیلتر پیدا کند. قهوه‌ای که با استفاده از کیمکس دم می‌کنیم از نظر جرم و مزه بسیار شبیه به قهوه‌ای‌ست که توسط قهوه‌ساز فیلتری/قطره‌ای دم می‌شود. از مزایای این دستگاه فیلتر آن است که گرچه کمی سنگین‌تر از فیلترهای مورد استفاده در دستگاه‌های دیگر است اما از جنس خاصی از کاغذ تهیه شده که باعث می‌شود دُرد قهوه از فیلتر عبور نکند و تنها ترکیب‌های معطر دانه‌ها از آن عبور کنند تا قهوه‌ی خوش عطر و طعم و صافی داشته باشیم. این مدل قهوه به غلظت قهوه‌ی دم‌شده در فرنچ پرس نیست اما از قهوه‌ی دم‌شده در قهوه‌سازهای فیلتری/قطره‌ای متداول سنگین‌تر است. دم کردن قهوه در این دستگاه بین 1 تا 2 دقیقه بیشتر از حالت معمول طول می‌کشد، یعنی لازم است حتماً 4 دقیقه به آن مهلت بدهیم تا دم شود، که این امر باعث می‌شود دانه‌های قهوه و آب مدت طولانی‌تری با یکدیگر تماس داشته باشند و در نتیجه بهتر ترکیب شوند.از دیگر مزایای کیمکس نسبت به قهوه‌ساز فیلتری/قطره‌ای این است که دمای آبی که برای دم کردن قهوه در آن استفاده می‌شود مناسب‌تر است چرا که در کتری جداگانه‌ای تهیه می‌گردد و می‌توانیم کنترل بیشتری بر دمای آن داشته باشیم، حال آن که در قهوه‌سازهای فیلتری/قطره‌ای معمولاٌ دمای آب پایین‌تر از حد مطلوب است.

از دیگر مزایای این دستگاه این است که شما می‌توانید بسته به درشتی و ریزی دانه‌های آسیاب‌شده‌تان زمان لازم برای ترکیب شدن قهوه با آب را خودتان تعیین کنید. در ضمن، این دستگاه بر عکس بسیاری دستگاه‌های دیگر، به آسانی تمیز می‌شود و لکه و یا رسوب قهوه در ظرف باقی نمی‌ماند و در نتیجه مزه‌ی قهوه‌های بعدی تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد. 

برای شستن دستگاه می‌توان به سادگی آن را از آب کف‌آلود انباشته کرد. اگر این روش کافی نبود هم می‌توان ظرف شیشه‌ای را داخل ماشین ظرفشویی قرار داد اما دقت کنید که دستگیره‌ی چرمی یا چوبی بسته‌شده به دور کیمکس را قبل از قرار دادن آن در ماشین ظرفشویی جدا کنید و تنها قسمت شیشه‌ای را در آن قرار دهید. از معایب این دستگاه کاغذی بودن جنس فیلتر آن است که مزه‌ی خاصی به قهوه می‌دهد. برای بهبود این مسأله می‌توان فیلتر را قبل از مصرف با آب خیس کرد.

طراحی

کیمکس از یک محفظه‌ی شیشه‌ای شبیه به ساعت شنی، یک گردنه‌ی قیفی، یک فیلتر کاغذی و در برخی مدل‌ها یک دستگیره‌ی چرمی یا چوبی که به دور گردنه‌ی قیفی بسته شده است تشکیل می‌شود.

 

وکیوم پات (Vacuum Pot)  

استفاده از وکیوم پات (Vacuum Pot) که گاهی نیز به اختصار وک پات (Vac Pot) نامیده می‌شود یا همان سیفون (Siphon)، یکی دیگر از شیوه‌های قدیمی برای دم کردن قهوه است. وکیوم پات به معنی قوری دارای خلاء است که بر اساس قانون انبساط و انقباض گازها عمل می‌کند. دستگاه با استفاده از فشار بخار آب و خلاء موجود درون ظرف‌ها قهوه‌ی نسبتاً تمیز و بی‌دُردی درست می‌کند. در دهه‌ی ۱۸۳۰ میلادی فردی به نام لوئف در برلین این دستگاه را اختراع کرد. استفاده از وکیوم پات تا اواسط قرن بیستم رونق بسیاری داشت اما در دهه‌ی ۱۹۷۰ در امریکا و کانادا از رونق افتاد و تنها در قرن بیست و یکم شاهد رشد دوباره‌ی آن در این نقاط دنیا بودیم. با این حال این دستگاه همواره طرفداران خود را در نقاط گوناگون دنیا از جمله سان‌فرانسیسکو داشته است.   طراحی وکیوم پات از چهار قسمت مجزا تشکیل شده است. مخزین پایینی از جنس شیشه، که در ابتدا آب را داخل آن می‌ریزیم و در انتها قهوه‌ی دم‌شده داخل آن جمع خواهد شد؛ مخزن بالایی، باز هم از جنس شیشه، که فرایند دم شدن قهوه داخل آن روی می‌دهد (که لوله‌ای نیز به آن وصل شده است و مجرایی هم در سطح پایینی‌اش قرار دارد)، یک واشر برای عایق کردن نیمی از دستگاه مقابل هوا، به طوری که وقتی قهوه در حال دم شدن در مخزن بالایی است درون مخزن پایینی خلاء برقرار باشد، یک فیلتر کاغذی، فلزی، شیشه‌ای و یا نخی. وکیوم پات‌ها اغلب در دو نوعِ کلی طراحی می‌شوند: یک نوع آن برای روی اجاق گاز یا برقی طراحی می‌شود که کف مخزن پایینی‌اش کاملاً صاف است تا بتواند روی اجاق بایستد. نوع دیگر آن خود دارای شعله‌ای در پایین مخزن‌ها می‌باشد (مثلاً دارای یک چراغ الکلی در زیر دستگاه است که باعث می‌شود حرارت آب دیرتر به نقطه‌ی دلخواه برسد).

(A)زمانی که تمام اجزاء دستگاه به یکدیگر متصل شده باشند و دستگاه نیز بر روی منبع حرارتی هم‌چون اجاق گاز قرار داشته باشد،(B)مخزن پایینی گرم می‌شود و کمی از آبِ داخل آن بخار می‌شود. حجم گازها بیشتر از مایعات است، در نتیجه بخار آب نسبت به آب در حالت مایع حجم بیشتری از مخزن را اشغال می‌کند. (C)اکنون در این مخزن مقداری بخار آب و مقداری آب در حالت مایع قرار دارد. بخار آب به علت کمبود گنجایش مخزن تمایل دارد از طریق لوله‌ای که میان مخزن پایینی و مخزن بالایی قرار گرفته است بالا برود اما آب مایع هم‌چون سدی بر سر راهش قرار دارد. در نتیجه همین آب با فشار بخار آب از لوله بالا می‌رود تا برای بخار آب جای بیشتری در مخزن پایینی باز شود.(D) آب از طریق لوله‌ی مذکور به مخزن بالایی هدایت می‌شود و در آن‌جا با پودر قهوه مخلوط می‌شود. زمانی که آب داخل مخزن پایینی بسیار کم شده باشد، بخار آب خود نیز از داخل لوله به سمت مخزن بالایی حرکت می‌کند. این امر باعث می‌شود مخزن بالایی همواره دمای ایده‌آل خود برای دم کردن قهوه (۹۰ و ۹۵ درجه) را حفظ کند. ساختار وکیوم پات به گونه‌ای‌ست که همواره مقداری آب داخل مخزن پایینی باقی بماند. وجود این مقدار آب داخل مخزن باعث می‌شود دیواره‌های شیشه‌ای آن با حرارت دیدن نشکنند زیرا حرارت به آب منتقل می‌شود و نه به دیواره‌های مخزن. اگر دستگاه را به اندازه‌ی کافی بر روی منبع حرارتی نگه داریم، دمای مخزن بالایی در نهایت به ۱۰۰ درجه خواهد رسید. این فرایند اغلب به بیشتر از ۵ دقیقه زمان احتیاج دارد. زمانی که حرارت مخزن بالایی به اندازه‌ی دلخواه رسید و آب به قدر کافی با پودر قهوه مخلوط شد، دستگاه را از روی منبع حرارتی برمی‌داریم. با پایین آمدن دما، مولکول‌های بخار آب داخل مخزن پایینی منقبض می‌شوند و در نتیجه خلائی در مخزن پایینی ایجاد می‌شود. سپس این خلاء باعث می‌شود قهوه‌ی دم‌شده در مخزن بالایی از فیلتر گذر کند و از طریق لوله به مخزن پایینی کشیده شود. در ادامه‌ی این فرایند، خلاء به وجود آمده در مخزن پایینی باعث می‌شود پودر قهوه‌ای که در مخزن بالایی باقی مانده کاملاً آب‌کش و خشک شود.

 موکا پات (Moka Pot) 

موکا پات (Moka Pot) یا قوری موکا یا قوری قهوه‌ساز اسپرسو (Stovetop Espresso Maker) یکی دیگر از دستگاه‌های مرسوم برای دم کردن قهوه است. موکا پات برای اولین بار در سال ۱۹۳۳ توسط مخترع آن، لوییجی دو پونتی (Luigi De Ponti)، و به امتیاز الفونسو بیالتی (Alfonso Bialetti)، ثبت شد. موکا پات در اروپا و در امریکای لاتین طرفداران خاص خودش را دارد. قهوه‌ی دم‌شده توسط موکا پات غلظت بالایی دارد و اندکی کرما (Crema) یا کف قهوه بر سطح آن به وجود می‌آید. البته مقدار این کف به اندازه‌ی کف تولید شده بر روی قهوه‌ی اسپرسوی دم‌شده با ماشین اسپرسو نیست و نباید تصور کرد که می‌توان با موکا پات قهوه‌ی اسپرسوی پر کف و کرم‌داری دم کرد. با این حال طرز کار موکا پات اندکی شبیه به طرز کار ماشین اسپرسو است چرا که موکا پات نیز برای استخراج طعم و بو و روغنِ موجود درون دانه‌های قهوه از فشار بخار آب استفاده می‌کند. طراحی  موکا پات از سه قسمت تشکیل شده است. مخزن زیرین دستگاه که نگهدارنده‌ی آب است و طوری ساخته شده است که هوا به داخل آن نفوذ نکند، سبد قهوه که دارای فیلتر قیفی جداگانه‌ای‌ست که انتهای آن درون مخزین نگهدارنده‌ی آب قرار دارد، و مخزن بالایی یا قوری که قهوه‌ی دم‌شده در آخر در آن‌جا جمع می‌شود و در قسمت زیرینش نیز دارای یک فیلتر جداگانه است.

ساز و کار این دستگاه بدین صورت است که آب را داخل مخزن زیرین می‌ریزیم، پودر قهوه را نیز داخل سبد قهوه می‌ریزیم و سبد را بر روی مخزن نگهدارنده‌ی آب سفت می‌کنیم، سپس قوری را نیز روی سبد قهوه جا می‌اندازیم. آن‌گاه دستگاه را بر روی اجاق گاز یا اجاق برقی قرار می‌دهیم. وقتی که آب درون مخزن زیرین به جوش آمد، هوای داخل مخزن انبساط پیدا می‌کند و از آن‌جا که مخزن در برابر هوا عایق است آب به ناچار با فشار از طریق لوله‌ی زیرین فیلتر قیفی که درون مخزن نگهدارنده‌ی آب قرار گرفته است به بالا هدایت می‌شود، سپس در آن‌جا با پودر قهوه مخلوط می‌شود و در آخر نیز با همان فشار از طریق قسمت لوله‌مانندِ فیلتر زیرین قوری به درون قوری هدایت می‌شود. دستگاه واشری دارد که کمک می‌کند فشار آب داخل مخزن نگهدارنده‌ی آب حفظ شود. هم‌چنین در قسمت پایینی دستگاه یک شیر ایمنی وجود دارد که اگر فشار داخل مخزن نگهدارنده‌ی آب زیاد شد با کشیدن آن خطر برطرف شود. البته در صورتی که فیلترهای دستگاه هر دو تمیز باشند این اتفاق رخ نخواهد داد.

ائروپرس (Aeropress)  

ائروپرس (Aeropress) یکی از جدیدترین دستگاه‌ها برای دم کردن قهوه‌ای با غلظت بالا و بدون دُرد است که مانند فرنچ پرس (French Press) با فشردن یک پیستون کار می‌کند. در سال ۲۰۰۵ توسط آلن ادلر Alan Adler، مدیر کارخانه‌ی ائروبی (Aerobie) در کالیفرنیا تولید و به دنیا عرضه شد. حین دم کردن قهوه بدین صورت، پودر قهوه تنها حدود ۱۰ تا ۱۵ ثانیه در آب خیس می‌خورد و عبور آن از فیلتر کاغذی نیز به خاطر استفاده از فشار هوا در دستگاه تنها ۲۰ ثانیه طول می‌کشد، که این دو نکته باعث می‌شوند قهوه‌ی به‌دست‌آمده تلخی زیادی نداشته باشد و طعم دانه‌های آن نسبت به قهوه‌ای که در قهوه‌ساز فیلتری-قطره‌ای دم می‌شود بیشتر استخراج شود و در نتیجه غلظت بالاتری نیز داشته باشد. قهوه‌ای که با ائروپرس دم می‌شود به آبی با درجه حرارت پایین‌تر احتیاج دارد، بنابراین برای معده ضرر کمتری دارد چرا که قدرت اسیدی آن پایین‌تر است و در نتیجه ترش‌مزگی کمتری نیز دارد. کارخانه‌ی سازنده‌ی ائروپرس ادعا می‌کند که می‌توان با استفاده از این دستگاه یک فنجان اسپرسو دم کرد، اما این ادعا کاملاً حقیقت ندارد چرا که نمی‌توان کف روی اسپرسو یا کریما را با آن به وجود آورد، با این حال به علت غلظت بالای قهوه‌ی به‌دست‌آمده توسط ائروپرس می‌توان آن را با شیر و یا کف شیر به صورت جداگانه مخلوط کرد و نوشیدنی‌های مختلفی بر پایه‌ی قهوه تهیه کرد.  طراحی ائروپرس از دو مخزن استوانه‌ای تشکیل شده است. استوانه‌ی کوچک‌تر در انتهای خود پیستونی از جنس لاستیک دارد که باعث می‌شود در داخل استوانه‌ی بزرگ‌تر جا بیفتد و آن را در مقابل هوا عایق کند.

 ساز و کار این دستگاه شبیه به ساز و کار سرنگ تزریق است. ائروپرس علاوه بر این دو مخزن استوانه‌ای که بدنه‌ی اصلی را تشکیل می‌دهند دارای یک پیمانه‌ی اندازه‌گیری، یک قاشق برای هم زدن، چندین فیلتر صفحه‌ای کاغذی و یک قیف بزرگ است. ساز و کار ائروپرس بدین صورت است که پودر قهوه را بر روی فیلتر صفحه‌ای کاغذی که داخل داخل استوانه‌ی بزرگ‌تر قرار داده‌ایم می‌ریزیم، سپس آب داغ را بر روی پودر قهوه می‌ریزیم و به مدت ۱۰ ثانیه با قاشق مخصوص هم می‌زنیم. سپس استوانه‌ی کوچک‌تر را که در انتهایش پیستونی نیز دارد در استوانه‌ی بزرگ‌تر فرو می‌بریم و قهوه را به پایین فشار می‌دهیم. قهوه‌ی دم‌شده به درون ماگ قهوه‌خوری‌مان که از پیش در زیر استوانه‌ی بزرگ‌تر قرار داده‌ایم می‌ریزد. ائروپرس و فرنچ پرس هر دو با پیستون کار می‌کنند، اما تفاوت قهوه‌ی دم‌شده توسط ائروپرس در این است که به علت استفاده از فیلتر کاغذی دُردی از خود در فنجان باقی نمی‌گذارد و هم‌چنین می‌توان از درجه‌ی آسیاب ریزتری برای دانه‌های قهوه در آن استفاده کرد و در نتیجه طعم بیشتری از آن‌ها استخراج کرد

 اسپرسو(espresso)

اسپرسو نوعی نوشیدنی قهوه‌ی بسیار غلیظ و فشرده است که حجم بسیار کمی از آن را در فنجان‌های قهوه‌خوری کوچکی که در زبان فرانسه به آن دِمی-تَس (demitasse) به معنای لغوی نیم‌فنجان می‌گویند، می‌نوشند. اولین دستگاه اسپرسو در سال ۱۸۸۴ توسط آنجلو موریوندو (Angelo Moriondo) در شهر تورین ایتالیا اختراع شد. سپس در سال ۱۹۰۱ شخصی به نام لوییجی بزرا (Luigi Bezzera) در شهر میلان ایتالیا نسخه‌ی پیشرفته‌تر این دستگاه را به ثبت رسانید که قهوه را سریع‌تر دم می‌کرد. چند سال بعد، یعنی در سال ۱۹۰۵، شرکت لا پاوونی (La Pavoni)  امتیاز این دستگاه را خرید و شروع به تولید گسترده‌ی آن در میلان کرد. ماشین‌های اسپرسو با بخار، پیستون و یا پمپ کار می‌کنند و می‌توانند نیمه‌اتوماتیک، اتوماتیک و یا تمام‌اتوماتیک باشند. با این حال ساز و کار همه‌ی آن‌ها نقاط اشتراک بسیاری دارد.

ارنستو ایلی (Ernesto Illy)، صاحب کارخانه‌ی قهوه‌سازی ایلی (Illy) در توصیف اسپرسو می‌گوید: «اسپرسوی ایتالیایی نوعی نوشیدنی چندفازه است که از دانه‌های بو داده و آسیاب‌شده‌ی قهوه به همراه آب تهیه می‌شود و در واقع از یک لایه کف به شکل «دُم یا پوست ببر» تشکیل شده است که بر روی محلولی شامل شکر، اسیدها، موادی شبیه به پروتئین و کافئین به اضافه‌ی حباب‌های گاز پراکنده و چند ماده‌ی جامد و نیز قطرات بسیار ریز روغن دیگر قرار دارد. از جمله ویژگی‌های حسّی اسپرسوی ایتالیایی که آن را از دیگر قهوه‌ها متمایز می‌کند می‌توان به غلظت بالا، عطر خوش فراوان و مزه‌ی تلخ و شیرین متعادل آن که اندکی نیز به ترش‌مزگی می‌زند و هم‌چنین ته‌مزه‌ی ماندگار و خوبی که پس از فرو دادن قهوه تا مدت‌ها بر دهان باقی می‌ماند اشاره کرد.

طراحی ساز و کار اصلی دستگاه اسپرسو بدین صورت است که اجزاء دستگاه آب داغ را با فشار از درون دانه‌های بسیار ریز قهوه عبور می‌دهند تا قهوه‌ی اسپرسوی فشرده و غلیظی بدست بیاید.

 پور اوور (Pour Over)

استفاده از شیوه ی پور اوور (Pour Over) به وسیله ی قهوه جوش قطره ای دستی (Manual Drip Brewing) یا ملیتا (Melitta) یکی از ساده ترین و ارزانترین راه های دم کردن قهوه است. این روش در سال ۱۹۰۸ توسط بانویی به نام ملیتا بنتز (Melitta Bentz) در آلمان اختراع شد و پس از آن در کافه هایی رواج پیدا کرد که تمایل داشتند با روشی ساده هر بار تنها به اندازه ی یک فنجان قهوه برای مشتریانشان دم کنند. ملیتا در واقع یک فیلتر کاغذی اختراع کرد که میشد با آن بدین روش قهوه ی غلیظ و خوش طعمی دم کرد. از مزایای دم کردن قهوه بدین روش این است که میتوانیم در همان حال که قهوه و آب با یکدیگر مخلوط میشوند و از قیف عبور میکنند خودمان با قاشق مخلوط داخل فیلتر را هم بزنیم، که این کار باعث میشود قهوه ی بهتری به دست آید. از معایب دم کردن قهوه بدین شیوه این است که قهوه خیلی زود سرد میشود و باید سرعت عمل بالایی داشته باشیم تا قهوه گرم بماند. البته میتوان قهوه را پس از آماده شدن بر روی وارمر جداگانهای گذاشت تا گرم بماند یا میتوان از ابتدا قهوه را داخل فلاسک حرارتی کوچکی دم کرد که گرما را نگه دارد. درست کردن قهوه بدین شیوه اندکی شبیه به درست کردن ماست چکیده به وسیله ی فیلتر پارچهای (یا پارچه ی توری) است.

طراحی 
برای دم کردن قهوه به صورت پور اوور تنها به چند وسیله نیاز داریم که اغلبشان به راحتی در خانه ها پیدا میشوند، یعنی یک عدد لیوان ماگ قهوه خوری، یک عدد لیوان اضافی، یک کتری برای جوش آوردن آب، یک فیلتر مقاوم قیفی و یک فیلتر قیفی سبک تر. علاوه بر اینها به یک آسیاب خوب و قهوه ی تازه بو داده شده نیز نیاز داریم. البته میتوان به جای دو فیلتر نامبرده از یک فیلتر قطره چکانی پارچه ای که مختص ملیتا است نیز استفاده کرد. همچنین میتوان به جای ماگهای قهوه خوری مرسوم از یک لیوان مخصوص پور اوور که بدان ملیتا گفته میشود و دهانه ای قیفی شکل دارد نیز استفاده کرد.

فیلتر کاغذی	کتری	قاب فیلتر یا قیف

مخصوص کافه پرنس CoffeePrince عکسهای قهوهHD

عکسهای قهوه HD

قهوه نام نوعی نوشیدنی رایج است که از گیاه قهوه به دست می آید.
قهوه عربی شده واژه"کفا" یا کافا است که در اصل نام منطقه و شهری در جنوب غربی اتیوپی است که گیاه قهوه در ابتدا در آنجا یافت شده است. زبانشناسان عرب می گویند واژه ی قهوه در اصل نام نوعی شراب بوده ، بعد ها نام این نوشیدنی شده و همچنین می گویند ریشه ی این واژه قها به معنی بی اشتها بودن است زیرا در گذشته تصور بر این بود که این مایع باعث بی اشتهایی می شود. این واژه هم چنین از راه زبان ترکی به زبان های اروپایی هم راه یافته است. چندین دلیل دیگر برای ناگذاری قهوه آورده شده که یکی از مشهورترین های آن این است که این واژه از یک زبان اتیوپیایی و یا یک زبان آفریقایی دیگر گرفته شده باشد و در اصل نام منطقه ای به نام کفا در جنوب غربی اتیوپی بوده است. گمان می رود که گیاه قهوه در ابتدا آن جا یافت شده. در ضمن مردم آن منطقه به این گیاه بون می گویند.
در سال‌های اخیر کشور برزیل با تولید حدود یک سوم قهوه در جهان رتبه اول را به خود اختصاص داده‌است. بعد از برزیل کشورهای ویتنام، کلمبیا و اندونزی به ترتیب در رتبه‌های دوم تا چهارم قرار دارند. اکثر مناطق کشت عمده قهوه بر روی کمربند استوایی و مناطق پر باران قرار دارند.
دانه‌های قهوه در هر منطقه عطر و بوی مخصوص به خود را دارد بر این اساس عموما قهوه تولیدی را به نام کشور یا منطقه تولید کننده می‌شناسند مانند قهوه جاوا، قهوه کلمبیایی، قهوه کنا و...

تصاویری که مشاهده می کنید عکسهای قهوه است که برای کاربران عزیز و علاقه مندان به این نوشیدنی خوشمزه آماده شده و قابل مشاهده و دانلود می باشد.
امیدوارم از دیدن این عکسهای قهوه لذت ببرید.

◘ برای دیدن عکسهای قهوه در اندازه واقعی روی آنها کلیک کنید.
◘ برای ذخیره کردن عکسهای قهوه در کامیوتر خود کافیست روی عکس کلیک راست کنید و گزینه save image as را انتخاب کنید.

 

شابلون طراحی قهوه در کافه پرنس CoffeePrince

تنها در عرض چند دقیقه می توان با ایده های جالب فضا را رمانتیک کرد، شابلون های طراحی و تزیین قهوه به راحتی طرح های متفاوت را بر روی قهوه پیاده سازی می کنند، یک ایده ی جالب و رمانتیک برای شما و کسانی که دوستشان دارید، تعداد شابلون ها در یک بسته بندی 16 عددی می باشد که دارای طرح های مختلف و زیبایی است.



شابلون قهوه در اصل یک شابلون است تا شما بتوانید به سادگی بر روی قهوه طرح های جالب قرار دهید، مانند یک قهوه کار حرفه ای در کافی شاپ ها که کاپوچینو یا اسپرسو شما را تزئین میکند. حال شما میتوانید در خانه این کار را انجام دهید ...